Το πρώτο στάδιο της διαδικασίας ήταν ένα εύκολο τεστ πολύ βασικών γνώσεων πάνω στην συγκεκριμένη θέση.

Έπειτα, ακολούθησε ένα τεστ IQ με μέτριες προς δύσκολες ερωτήσεις όπου έπρεπε να απαντηθούν σε χρόνο όπου ήταν αδύνατο να προλάβει κάποιος να σκεφτεί και να βρει την σωστή απάντηση.

Το τρίτο μέρος ήταν μια συνέντευξη διά ζώσης, όπου καταναλώθηκε όλος ο χρόνος με generic ερωτήσεις HR και δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου να μάθουν για τις γνώσεις, τις δεξιότητες και την εμπειρία μου, έτσι ώστε να καταλάβουν εάν θα μπορέσω να αντεπεξέλθω στην θέση. Όταν μίλησα για τεχνικά θέματα κάποιων εργασιών που είχα κάνει στην σχολή μετά από ερώτηση που με έγινε, έδειξαν αδιαφορία και βαρεμάρα παρά ενδιαφέρον. Μετά την αδιάφορη συνέντευξη ακολούθησε ένα γελοίο τεστ γνώσεων.

Μάλλον τους ενδιαφέρει να προσλάβουν κάποιον όπου έχει το ταλέντο στην πάρλα, παρά κάποιον που ξέρει να κάνει την δουλειά.

Έχει και ένα τέταρτο στάδιο, αυτό του "βιωματικού εργαστηρίου" όπου ούτε ξέρω τι είναι, ούτε είχα την ευκαιρία να μάθω.

Τρία τεστ. Ένα βασικών γνώσεων πάνω στην θέση μέσω ίντερνετ, ένα τεστ IQ και ένα τεστ πάλι βασικών γνώσεων πάνω στην θέση διά ζώσης.

Μερικές generic ερωτήσεις ήταν "εάν έκανα τυχόν ομαδικές εργασίες στην σχολή", "πλεονέκτημα - μειονέκτημα", "εάν είχα μαγικές δυνάμεις και μπορούσα να φτιάξω την δουλεία τον ονείρων μου τι θα έκανα"